Geschenken. Onlangs belde

Geschenken. Onlangs belde een goede vriendin mij op; ze was verdrietig en ze vroeg of ik langs wilde komen. Ze zei:”Het lijkt me fijn om even met je te praten” ” want door jouw verhalen voel ik me altijd minder beroerd” Ik vroeg : door mijn verhalen..? ze vertelde me dat door de verhalen uit mijn verleden, haar situatie dan wel weer meeviel en ze zich minder slecht voelde…

Ik moest lachen en ik zei” Zet jij alvast maar koffie ” Ik ben er zo!

Ik snelde me even naar de supermarkt en koos de 3 lekkerste en grootste repen Chocolade die ik maar kon vinden. Ik twijfelde of ik die doos met Mini Moorkoppen ook zou meenemen….”alle beetjes helpen ” dus ik rekende ze vlug af en ging naar haar toe. Ik bedacht me in de auto” hoe fijn het voelde, dat ik door de dieptepunten in dit leven” iemand toch een glimlach op het gezicht kon toveren. Een kwartier later, troostte ik haar en deed uitgebreid humoristisch verslag van een soortgelijke ervaring, daar ik alles wel zo’n beetje heb geproefd en ervaren van dit leven.

Echter in mijn jongere jaren, was ik al vroeg in een discotheek te vinden. Ik was onstuimig en losgeslagen. Ik dook van de hoogste duikplank de diepste dalen in dit leven in, en begaf me vaak in behoorlijk gevaarlijke situaties, waar ik wonderlijk genoeg zonder kleerscheuren uit ben gekomen. Echter hoe onstuimig ik mijn jonge leven ook leidde, altijd omsluierde een eenzaamheid mij. Ik had geen eigenwaarde en voelde me het merendeel van de tijd ongelukkig. Op mijn zeventiende settelde ik mijzelf en heb acht jaren samengewoond met mijn partner destijds. Echter voelde ik sterk dat ik uit deze relatie moest. Ik voelde me ook hierin niet gelukkig, het leek alsof elke dag hetzelfde was. Ik wilde passie voelen, ervaring opdoen in dit leven …..Het duurde niet lang of ik kreeg een nieuwe relatie, echter toen begon de pas echt ”donkere periode” in m’n leven. Ik zal niet op de details ingaan, maar ik heb een jaar lang gevreesd voor mijn leven. Ik kan je verzekeren dat een jaar dan heel erg lang duurt. Enfin…Het hoefde voor mij allemaal niet meer. Ik slaagde erin om werkelijk elk facet in mijn leven tot het laagste punt te brengen. De ene zware gebeurtenis na de andere volgde elkaar op…..Ik was op.

Echter doordat deze periodes zo lang aanhielden en ik niet meer kon, kwam ik in mijn overgave. Ik viel letterlijk op mijn knieën; en begon te bidden tot een kracht die groter was dan ikzelf. Ik was totaal niet gelovig, ik voelde me ook compleet niet verbonden met wat dan ook.

Echter ik begon te bidden en wist dat, bidden nog het enige was wat ik over had. Het allerlaatste beetje hoop. Ik vroeg vanuit mijn diepste binnenste om hulp; en ik voelde enkele dagen later een overweldigende kracht de kamer binnenkomen, en een warmte op mijn handen. Waardoor ik me compleet gekalmeerd voelde. Deze kracht was zo overtuigend, dat ik mijn geloof vond. En sindsdien is mijn leven op wonderlijke wijze veranderd. Wonderen zijn er gebeurd die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Zo ben ik me ook bewust geworden van de beperktheid in ons denken. Terwijl er vele wegen en mogelijkheden zijn die ons verstand en verwachtingen overtreffen.

Nu zie ik mijn ervaringen uit het verleden, niet meer als dieptepunten. Deze ervaringen hebben mij uiteindelijk geleid naar het grootste geluk wat immer te bereiken is voor iedereen die maar wil. Ik voel de ervaringen die ik meemaakte niet meer als het beeld die mij schetsten. Ik ben mijn ervaringen niet. De ervaringen zijn voor mij een weg geweest die mij hebben geleid naar het licht. Geschenken.

Barbara